เลขที่หนังสือ

: กค 0706/9088

ลงวันที่

: 7 กันยายน 2550

เรื่อง

: ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย กรณีรายได้จากการให้บริการป้ายโฆษณา

ข้อกฎหมาย

: มาตรา 40(8) และมาตรา 40(5) แห่งประมวลรัษฎากร

ข้อหารือ

 บริษัท ก.มีวัตถุประสงค์รับจ้างโฆษณา รายได้ของบริษัทฯ ได้แก่รายได้จากการทำป้ายโฆษณาพร้อมติดตั้งเผยแพร่โฆษณาริมถนน ผนังอาคาร และที่อื่นๆ บริษัทฯ จึงขอทราบว่า รายได้ดังต่อไปนี้เป็นเงินได้ประเภทใด จะต้องหักภาษี ณ ที่จ่ายอย่างไร
        1. รายได้จากการทำป้ายโฆษณาพร้อมติดตั้ง ซึ่งรวมค่าทำป้ายพร้อมติดตั้ง และค่าโฆษณา
        2.รายได้จากการก่อสร้างโครงป้ายโฆษณา และผลิตภาพโฆษณา รวมทั้งติดตั้งให้ลูกค้าซึ่งลูกค้าเป็นผู้จัดหาสถานที่ติดตั้งเอง
        3.รายได้จากการให้เช่าโครงป้ายโฆษณาซึ่งลูกค้าเป็นผู้ผลิตภาพและนำภาพมาติดตั้งที่สถานที่เช่า
        4. รายได้จากการผลิตป้ายโฆษณาพร้อมติดตั้ง ซึ่งลูกค้าเป็นผู้จัดหาสถานที่ติดตั้งเอง
        5.รายได้จากการให้บริการพื้นที่โฆษณาในบริเวณห้างสรรพสินค้า เช่น ลิฟท์บันไดเลื่อนทางเดินเท้า ลานจอดรถ ผนังของห้าง เป็นต้น

แนววินิจฉัย

        1. กรณีตาม 1. 2. และ 4. รายได้ที่บริษัทฯได้รับถือว่าเป็นรายได้จากการรับจ้างทำของตามมาตรา 587แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ เข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(8)แห่งประมวลรัษฎากร ผู้จ่ายเงินมีหน้าที่หักภาษี ณ ที่จ่าย ในอัตราร้อยละ 3.0 ตามข้อ 8ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ท.ป. 4/2528 เรื่อง สั่งให้ผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40แห่งประมวลรัษฎากร มีหน้าที่หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ลงวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2528
        2. กรณีตาม 3. และ 5.เข้าลักษณะเป็นการให้เช่าทรัพย์สินตามมาตรา 537 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ถือเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(5) แห่งประมวลรัษฎากร ผู้จ่ายเงินมีหน้าที่หักภาษีณ ที่จ่าย ในอัตราร้อยละ 5.0 ตามข้อ 6(2)ของคำสั่งกรมสรรพากรฉบับดังกล่าว

เลขตู้

: 70/35276

เลขที่หนังสือ

: กค 0811/3539

วันที่

: 3 พฤษภาคม 2543

เรื่อง

: ภาษีมูลค่าเพิ่ม และภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย สำหรับการให้บริการเช่าอสังหาริมทรัพย์

ข้อกฎหมาย

: มาตรา 81(1)(ต), คำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป.90/2542 ฯ

ข้อหารือ

: บริษัทฯ ได้รับสิทธิในการทำประโยชน์บนพื้นที่สถานีรถไฟฟ้า BTS จากบริษัท ระบบขนส่งมวลชนกรุงเทพ จำกัด (มหาชน) การประกอบกิจการของบริษัทฯ แบ่งออกเป็น 2 ลักษณะ คือ
ก. ให้บุคคลเช่าพื้นที่ว่างเปล่าบนสถานีรถไฟฟ้า โดยผู้เช่าเป็นผู้รับผิดชอบในการก่อสร้างร้านค้าเพื่อประกอบกิจการของผู้เช่าเอง ลักษณะร้านค้าจะมีทั้งร้านที่มีประตูเปิดปิดโดยผู้เช่าเป็นผู้ครอบครองกุญแจประตู และร้านที่ไม่มีประตูเปิดปิด เวลาเปิดร้านผู้เช่าจะเปิดและปิดในเวลาใดก็ได้แต่ต้องอยู่ในระหว่างเวลา 6.00 - 24.00 น. หลังจากเวลาดังกล่าว ผู้เช่าจะต้องออกจากร้านค้าเพื่อออกจากสถานีรถไฟฟ้า ตามข้อกำหนดของ BTS โดยบริษัทฯ คิดค่าเช่ากับผู้เช่าต่อตารางเมตรต่อเดือน และเรียกเก็บค่าเช่าเป็นรายเดือน นอกจากค่าเช่าแล้ว บริษัทฯ ยังจะเรียกเก็บค่าน้ำ ค่าไฟฟ้าจากผู้เช่าตามอัตราต่อหน่วยการใช้ที่กำหนด
ข. ให้เช่าป้ายโฆษณาในพื้นที่สถานีรถไฟฟ้า BTS ภายในรถไฟฟ้า BTS และตามราวบันไดขึ้นลงของสถานีรถไฟฟ้า BTS โดยป้ายโฆษณาจะมีลักษณะเป็นกรอบสี่เหลี่ยมมีแผ่นพลาสติกใสเปิดด้านหน้า
ภายในกรอบจะมีไฟส่องสว่าง วิธีการโฆษณาก็จะนำแผ่นโฆษณาใส่เข้าไปในกรอบสี่เหลี่ยมดังกล่าว โดยลูกค้าจะเป็นผู้จัดหาแผ่นโฆษณาเองและนำมาให้บริษัทฯ เพื่อปิดโฆษณา ส่วนกรอบที่ใช้สำหรับปิดแผ่น
โฆษณาและไฟส่องสว่าง บริษัทฯ เป็นผู้จัดทำและออกค่าใช้จ่าย โดยบริษัทฯ คิดค่าเช่ากับลูกค้าต่อหนึ่งกรอบโฆษณาต่อเดือน
บริษัทฯ จึงขอทราบว่า
1. เงินค่าเช่าพื้นที่ร้านค้าเป็นรายได้ประเภทการให้เช่าอสังหาริมทรัพย์ ได้รับยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม และในส่วนของค่าน้ำ ค่าไฟฟ้า อยู่ในระบบภาษีมูลค่าเพิ่ม จะต้องเรียกเก็บภาษีมูลค่าเพิ่ม หรือไม่
2. ค่าเช่าป้ายโฆษณา ถือเป็นรายได้ประเภทการให้บริการสื่อโฆษณา ต้องเรียกเก็บภาษีมูลค่าเพิ่ม และเมื่อผู้จ่ายเงินเป็นค่าโฆษณาดังกล่าวให้กับบริษัทฯ ผู้จ่ายเงินมีหน้าที่ต้องหักภาษี ณ ที่จ่ายตามประมวลรัษฎากร หรือไม่

แนววินิจฉัย

: 1. ตามข้อ 1. กรณีบริษัทฯ ให้ผู้เช่าใช้พื้นที่ว่างเปล่าบนสถานีรถไฟ BTS เพื่อสร้างร้านค้าเอง สำหรับการขายสินค้าหรือการให้บริการ โดยตกลงจ่ายค่าเช่าต่อตารางเมตรเป็นรายเดือน เข้าลักษณะเป็นการให้บริการเช่าอสังหาริมทรัพย์ซึ่งได้รับยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 81(1)(ต)
แห่งประมวลรัษฎากร
กรณีบริษัทฯ ได้เรียกเก็บเงินค่าน้ำ ค่าไฟฟ้า จากผู้เช่าตามอัตราต่อหน่วยการใช้ตามที่กำหนด เข้าลักษณะเป็นการขายสินค้าซึ่งอยู่ในบังคับต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มตามมาตรา 77/2 แห่งประมวลรัษฎากร โดยความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดขึ้นเมื่อได้รับชำระราคาสินค้า หรือได้มีการออกใบกำกับภาษีก่อนได้รับชำระราคาสินค้า แล้วแต่กรณี โดยให้ความรับผิดเกิดขึ้นตามส่วนของการกระทำนั้น ทั้งนี้ ตามมาตรา 78/3 แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับข้อ 1 แห่งกฎกระทรวง ฉบับที่
189 (พ.ศ. 2534) ออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วยความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม บางกรณี
2. ตามข้อ 2. การเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม และการหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายสำหรับการให้บริการโฆษณาตามข้อเท็จจริงดังกล่าว เป็นไปตามข้อ 17 (4) (5) และข้อ 20 แห่ง คำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป. 90/2542 ฯ

เลขตู้

: 63/29265