หน้า ๓๗

เล่ม ๑๒๓ ตอนพิเศษ ๑๑๔ ง     ราชกิจจานุเบกษา         ๓๐ ตุลาคม ๒๕๔๙

 

ประกาศสภาวิชาชีพบัญชี

ฉบับที่ ๒๔/๒๕๔๙

เรื่อง มาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ ๒๗ (ปรับปรุง ๒๕๔๙)

เรื่อง การเปิดเผยข้อมูลในงบการเงินของธนาคารและสถาบันการเงินที่คล้ายคลึงกัน

 

อาศัยอำนาจตามมาตรา ๗ (๓) และมาตรา ๓๔ แห่งพระราชบัญญัติวิชาชีพบัญชีพ.ศ. ๒๕๔๗ ที่กำหนดให้สภาวิชาชีพบัญชีมีอำนาจหน้าที่ในการกำหนดและปรับปรุงมาตรฐานการบัญชี เพื่อใช้เป็นมาตรฐานในการจัดทำบัญชีตามกฎหมายว่าด้วยการบัญชี และกฎหมายอื่น ทั้งนี้มาตรฐานการบัญชีนั้น ต้องได้รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการกำกับดูแลการประกอบวิชาชีพบัญชีและประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้ว จึงจะใช้บังคับได้

สภาวิชาชีพบัญชี ในพระบรมราชูปถัมภ์ โดยความเห็นชอบในการกำหนดมาตรฐานการบัญชีของคณะกรรมการกำกับดูแลการประกอบวิชาชีพบัญชีในการประชุมครั้งที่ ๕ (๒/๒๕๔๙) เมื่อวันที่ ๒๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๙ จึงออกประกาศ ดังนี้

ให้ยกเลิกมาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ ๒๗ เรื่อง การเปิดเผยข้อมูลในงบการเงินของธนาคารและสถาบันการเงินที่คล้ายคลึงกันตามประกาศ ก.บช. ฉบับที่ ๔๒ (พ.ศ. ๒๕๔๓) เรื่อง มาตรฐานการบัญชี ลงวันที่ ๒๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๓ และให้ใช้มาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ ๒๗ (ปรับปรุง ๒๕๔๙) เรื่อง การเปิดเผยข้อมูลในงบการเงินของธนาคารและสถาบันการเงินที่คล้ายคลึงกันตามเอกสารที่แนบท้ายประกาศฉบับนี้แทน

 

ประกาศ ณ วันที่ ๑๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๙

      เกษรี ณรงค์เดช

         นายกสภาวิชาชีพบัญชี ในพระบรมราชูปถัมภ์

 

 

มาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ 27 (ปรับปรุง 2549)

เรื่อง

การเปิดเผยข้อมูลในงบการเงินของธนาคาร

และสถาบันการเงินที่คล้ายคลึงกัน

คำแถลงการณ์

 

มาตรฐานการบัญชีฉบับนี้ได้ปรับปรุงถ้อยคำและแก้ไขรูปแบบให้เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดขึ้นโดยมาตรฐานการบัญชีระหว่างประเทศฉบับที่ 30 เรื่อง การเปิดเผยข้อมูลในงบการเงินของธนาคารและสถาบันการเงินที่คล้ายคลึงกัน พ.ศ. 2548 ( IAS 30 Disclosures in the Financial Statements of Bank and Similar Financial Institutions (2005))

 

มาตรฐานการบัญชีฉบับที่ 27 (ปรับปรุง 2549) เรื่อง การเปิดเผยข้อมูลในงบการเงินของธนาคารและสถาบันการเงินที่คล้ายคลึงกัน

ขอบเขต

1.    มาตรฐานฉบับนี้ใช้กับธนาคารและสถาบันการเงินที่คล้ายคลึงกัน ซึ่งในมาตรฐานการบัญชีฉบับนี้จะเรียกรวมกันว่าสถาบันการเงิน

2.    มาตรฐานการบัญชีฉบับนี้ใช้แทนมาตรฐานการบัญชีฉบับที่ 27 เรื่อง การเปิดเผยข้อมูลในงบการเงินของธนาคารและสถาบันการเงินที่คล้ายคลึงกัน

งบกำไรขาดทุน

3.    สถาบันการเงินต้องแสดงงบกำไรขาดทุน โดยการจัดหมวดหมู่ตามประเภทของรายได้และค่าใช้จ่าย และเปิดเผยจำนวนเงินของรายได้และค่าใช้จ่ายหลักประเภทต่างๆ

4.    นอกจากข้อกำหนดต่างๆ ตามมาตรฐานการบัญชีฉบับอื่นๆ การเปิดเผยข้อมูลในงบกำไรขาดทุนหรือหมายเหตุประกอบงบการเงิน อย่างน้อยต้องรวมถึงรายการรายได้และค่าใช้จ่ายดังต่อไปนี้

รายได้ดอกเบี้ยและที่คล้ายคลึงกับดอกเบี้ยรับ

ค่าใช้จ่ายดอกเบี้ยและที่คล้ายคลึงกับดอกเบี้ยจ่าย

รายได้เงินปันผล

รายได้ค่าธรรมเนียมและค่านายหน้า

ค่าธรรมเนียมจ่ายและค่านายหน้า

กำไรหักด้วยขาดทุนที่เกิดจากหลักทรัพย์ที่มีไว้เพื่อซื้อขาย

กำไรหักด้วยขาดทุนที่เกิดจากหลักทรัพย์เพื่อการลงทุน

กำไรหักด้วยขาดทุนที่เกิดจากธุรกรรมเกี่ยวกับเงินตราต่างประเทศ

รายได้อื่นจากการดำเนินธุรกิจ

ผลขาดทุนจากการด้อยค่าของเงินให้กู้ยืม และเงินจ่ายล่วงหน้าเพื่อลูกค้า

ค่าใช้จ่ายในการบริหารทั่วไป และ

ค่าใช้จ่ายอื่นในการดำเนินธุรกิจ

5.   รายการที่เป็นรายได้และรายการที่เป็นค่าใช้จ่ายต้องไม่หักกลบลบกันในงบกำไรขาดทุน ยกเว้นรายการที่เกี่ยวกับการป้องกันความเสี่ยง และรายการที่เกี่ยวกับสินทรัพย์และหนี้สินที่ให้นำมาหักกลบลบกันตามที่ระบุในมาตรฐานการบัญชีฉบับที่ 48 เรื่อง การแสดงรายการและการเปิดเผยข้อมูลสำหรับตราสารการเงิน

งบดุล

6.    สถาบันการเงินต้องแสดงงบดุลโดยการจัดหมวดหมู่ตามประเภทของสินทรัพย์และหนี้สินและเรียงสำดับตามสภาพคล่องของแต่ละรายการ

7.    นอกเหนือจากข้อกำหนดต่างๆ ตามมาตรฐานการบัญชีฉบับอื่นๆ การเปิดเผยข้อมูลในงบดุลหรือในหมายเหตุประกอบงบการเงิน อย่างน้อยต้องรวมถึงรายการสินทรัพย์และหนี้สินดังต่อไปนี้

สินทรัพย์

เงินสดและเงินฝากธนาคารแห่งประเทศไทย

ตั๋วเงินคลังและพันธบัตรอื่นซึ่งสามารถนำไปขายลดกับธนาคารแห่งประเทศไทยได้

หลักทรัพย์รัฐบาลและหลักทรัพย์อื่น ที่มีไว้เพื่อซื้อขาย

เงินฝากและเงินให้กู้ยืมแก่สถาบันการเงินอื่น

เงินฝากและเงินให้กู้ยืมแก่ตลาดเงิน

เงินให้กู้ยืมและเงินจ่ายล่วงหน้าเพื่อลูกค้า

หลักทรัพย์เพื่อการลงทุน

หนี้สิน

เงินรับฝากจากสถาบันการเงินอื่น

เงินรับฝากจากตลาดเงิน

เงินรับฝากจากผู้ฝาก

บัตรเงินฝาก

ตั๋วสัญญาใช้เงินและหนี้สินอื่นจากการออกตราสาร

เงินกู้ยืมอื่น

8.    สถาบันการเงินต้องเปิดเผยมูลค่ายุติธรรมของสินทรัพย์และหนี้สินทางการเงินแต่ละชนิดตามที่กำหนดในมาตรฐานการบัญชีฉบับที่ 48 เรื่อง การแสดงรายการและการเปิดเผยข้อมูลสำหรับตราสารการเงินหนี้สินที่อาจเกิดขึ้นและภาระผูกพันรวมทั้งรายการนอกงบดุล

9.    สถาบันการเงินต้องเปิดเผยหนี้สินที่อาจเกิดขึ้นและภาระผูกพันทุกข้อดังต่อไปนี้

9.1 ลักษณะและจำนวนเงินของภาระผูกพันเกี่ยวกับการให้กู้ยืมที่เพิกถอนไม่ได้ เนื่องจากภาระผูกพันดังกล่าว สถาบันการเงินไม่อาจใช้ดุลพินิจในการยกเลิกได้โดยไม่ต้องเสี่ยงต่อการถูกปรับหรือเกิดค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนเงินสูง

9.2 ลักษณะและจำนวนเงินของหนี้สินที่อาจเกิดขึ้นและภาระผูกพันที่เกิดจากรายการนอกงบดุลซึ่งรวมถึงรายการที่เกี่ยวกับ

9.2.1 การทดแทนการให้กู้ยืมทางตรงซึ่งรวมถึงการค้ำประกันการกู้ยืมเงิน การรับรองตั๋วเงินและการออกเลตเตอร์ออฟเครดิตเพื่อการค้ำประกันเงินกู้ยืมและหลักทรัพย์

9.2.2 รายการเกี่ยวกับหนี้สินที่อาจเกิดขึ้นซึ่งรวมถึงสัญญาค้ำประกันการปฏิบัติตามสัญญา สัญญาค้ำประกันการยื่นซองประกวดราคา การรับประกัน และเลตเตอร์ออฟเครดิตเพื่อการค้ำประกันรายการเป็นการเฉพาะ

9.2.3 หนี้สินที่อาจเกิดขึ้นในระยะสั้นที่เกี่ยวกับการค้าซึ่งภาระดังกล่าวจะสิ้นสุดไปเมื่อมีการส่งมอบสินค้า เช่น เครดิตที่มีเอกสารการค้าประกอบโดยใช้สินค้าตามเอกสารการค้านั้นเป็นหลักประกัน

9.2.4 ภาระผูกพันอื่น เช่น วงเงินในการออกตั๋วเงิน และวงเงินหมุน  เวียนเพื่อประกันการจำหน่ายตราสารทางการเงิน

วันที่ครบกำหนดของสินทรัพย์และหนี้สิน

10.    สถาบันการเงินต้องเปิดเผยการวิเคราะห์สินทรัพย์และหนี้สินโดยการจัดกลุ่มตามวันที่ครบกำหนด ตามระยะเวลาที่เหลืออยู่ ณ วันที่ในงบดุล ถึงวันที่ครบกำหนดตามสัญญา

การกระจุกตัวของสินทรัพย์ หนี้สิน และรายการนอกงบดุล

11.    สถาบันการเงินต้องเปิดเผยรายการสินทรัพย์ หนี้สิน และรายการนอกงบดุล ตามลักษณะของการกระจุกตัวที่มีนัยสำคัญ การเปิดเผยดังกล่าวต้องจำแนกกลุ่มออกตามภูมิศาสตร์ กลุ่มลูกค้าหรือกลุ่มอุตสาหกรรมหรือตามการกระจุกตัวของความเสี่ยงใด ๆ รวมทั้งต้องเปิดเผยฐานะเงินตราต่างประเทศสุทธิที่มีนัยสำคัญด้วย

ผลขาดทุนจากการให้กู้ยืมและเงินจ่ายล่วงหน้าเพื่อลูกค้า

12.    สถาบันการเงินต้องเปิดเผยรายการดังต่อไปนี้

12.1 นโยบายการบัญชีเกี่ยวกับเกณฑ์การรับรู้เงินให้กู้ยืมและเงินจ่ายล่วงหน้าเพื่อลูกค้าที่เรียกเก็บไม่ได้เป็นค่าใช้จ่ายและตัดออกจากบัญชี

12.2 รายละเอียดการเคลื่อนไหวของค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญสำหรับเงินให้กู้ยืมและเงินจ่ายล่วงหน้าเพื่อลูกค้าในระหว่างรอบระยะเวลาบัญชี และต้องเปิดเผยรายการต่อไปนี้แยกต่างหากจากกันคือ ค่าใช้จ่ายหนี้สูญ จำนวนหนี้สูญที่ตัดบัญชี และหนี้สูญรับคืนภายในรอบระยะเวลาบัญชีนั้น

12.3 จำนวนเงินค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญทั้งสิ้น ณ วันที่ในงบดุล และจำนวนเงินที่กันไว้สำหรับผลขาดทุนที่เกิดจากเงินให้กู้ยืมและเงินจ่ายล่วงหน้าเพื่อลูกค้า

13.    ส่วนที่เกินจากจำนวนผลขาดทุนจากการด้อยค่าที่รับรู้แล้วตามมาตรฐานการบัญชีเรื่องการรับรู้และการวัดมูลค่าตราสารการเงิน (เมื่อมีการประกาศใช้) และจำนวนที่คาดจากประสบการณ์ว่าจะขาดทุน ให้ถือเป็นรายการจัดสรรจากกำไรสะสม รายการเครดิตซึ่งเป็นผลมาจากการลดลงของรายการจัดสรรดังกล่าวให้นำไปเพิ่มกำไรสะสม และไม่นำไปรวมในการคำนวณกำไรหรือขาดทุนสำหรับงวด

ความเสี่ยงโดยทั่วไปของสถาบันการเงิน

14.    จำนวนเงินที่กันไว้สำหรับความเสี่ยงโดยทั่วไปของสถาบันการเงิน ซึ่งรวมถึงผลขาดทุนในอนาคตและความเสี่ยงที่ไม่อาจคาดได้หรือเหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้นในภายหน้า ต้องเปิดเผยเป็นรายการแยกต่างหากโดยแสดงเป็นรายการจัดสรรจากกำไรสะสม รายการเครดิตซึ่งเป็นผลมาจากการลดลงของรายการจัดสรรดังกล่าวให้นำไปเพิ่มกำไรสะสม ต้องไม่นำไปรวมในการคำนวณกำไรหรือขาดทุน

สินทรัพย์ที่ใช้เป็นหลักประกัน

15.    สถาบันการเงินต้องเปิดเผยให้ทราบถึงจำนวนหนี้สินที่มีประกันทั้งสิ้น พร้อมทั้งเปิดเผยลักษณะ ประเภทและมูลค่าตามบัญชีของสินทรัพย์ที่ใช้เป็นหลักประกัน

วันถือปฏิบัติ

16.    มาตรฐานการบัญชีฉบับที่ 27 (ปรับปรุง 2549) เรื่อง การเปิดเผยข้อมูลในงบการเงินของธนาคารและสถาบันการเงินที่คล้ายคลึงกันนี้ ให้ถือปฏิบัติกับงบการเงินสำหรับรอบระยะเวลาบัญชีที่เริ่มในหรือหลังวันที่ 1 มกราคม 2550 เป็นต้น