มาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ 33 (ปรับปรุง 2550)

เรื่อง

ต้นทุนการกู้ยืม

คําแถลงการณ

มาตรฐานการบัญชีฉบับนี้ได้ปรับปรุงให้เป็นไปตามเกณฑ์ที่กําหนดขึ้นโดยมาตรฐานการบัญชีระหว่างประเทศ ฉบับที่ 23 เรื่อง ต้นทุนการกู้ยืม พ.ศ. 2549 (IAS 23 Borrowing Costs (2006)) ซึ่งมีข้อแตกต่างจากมาตรฐานการบัญชีฉบับเดิม ดังนี้

1. ยกเลิกข้อกําหนดเดิมที่กําหนดให้กิจการที่มีการกู้ยืมเงินต่างประเทศสามารถนําต้นทุนดอกเบี้ยในแต่ละงวด (ที่รวมผลต่างจากอัตราแลกเปลี่ยนแล้ว) มารวมเป็นราคาทุนของสินทรัพย์ได ไม่เกินจํานวนต้นทุนดอกเบี้ยที่ผู้กู้พึงต้องจ่าย หากสมมติว่ากู้ยืมเป็นเงิ นบาทที่มีเงื่อนไขคล้ายคลึงกัน

2. ยกเลิกข้อกําหนดเดิมที่กําหนดให้กิจการที่มีการกู้ยืมเงินเพื่อพัฒนาที่ดิน เพื่อใช้ก่อสร้างอาคารให้นําต้นทุนการกู้ยืมที่เกิดขึ้นไปรวมเป็นต้นทุนของอาคาร

ขอบเขต

1. มาตรฐานการบัญชีฉบับนี้ให้ถือปฏิบัติกับการบัญชีสําหรับต้นทุนการกู้ยืม

คํานิยาม

2. คําศัพท์ที่ใช้ในมาตรฐานการบัญชีฉบับนี้มีความหมายโดยเฉพาะ ดังนี้

ต้นทุนการกู้ยืม หมายถึง ดอกเบี้ยและต้นทุนอื่นที่เกิดขึ้นจากการกู้ยืมของกิจการ

สินทรัพย์ที่เข้าเงื่อนไข หมายถึง สินทรัพย์ที่จําเป็นต้องใช ระยะเวลานานในการเตรียมพร้อม

เพื่อให้สามารถนําสินทรัพย์นั้นมาใช้ได้ตามประสงค์หรือนําไปขาย

ต้นทุนการกู้ยืม - แนวทางที่กําหนดให้ถือปฏิบัติ

การรับรู้รายการ

3. ต้นทุนการกู้ยืมต้องถือเป็นค่าใช้จ่ายในงวดบัญชีที่ค่าใช้จ่ายนั้นเกิดขึ้น

การเปิดเผยข้อมูล

4. กิจการต้องเปิดเผยนโยบายการบัญชีที่ถือปฏิบัติเกี่ยวกับต้นทุนการกู้ยืม

ต้นทุนการกู้ยืม - แนวทางที่อาจเลือกปฏิบัติ

การรับรู้รายการ

5. ต้นทุนการกู้ยืมต้องถือเป็นค่าใช้จ่ายในงวดบัญชีที่ค่าใช้จ่ายนั้นเกิดขึ้น ยกเว้นต้นทุนการกู้ยืมที่สามารถ รวมเป็นราคาทุนของสินทรัพย์ไดตามที่ระบุไว้ในย่อหน้าที่ 11

6. ต้นทุนการกู้ยืมที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการได้มา การก่อสร้างหรือการผลิตสินทรัพย์ที่เข้าเงื่อนไข

ต้องรวมเป็นส่วนหนึ่งของราคาทุนของสินทรัพย์นั้น จํานวนต้นทุนการกู้ยืมที่อนุญาตให้รวมเป็นราคาทุนของสินทรัพยต้องคํานวณตามที่มาตรฐานการบัญชีฉบับนี้ระบุไว

ต้นทุนการกู้ยืมที่อนุญาตให้รวมเป็นราคาทุนของสินทรัพย

7. สําหรับเงินที่กู้มาโดยเฉพาะเพื่อการจัดหาสินทรัพย์ที่เข้าเงื่อนไข จํานวนต้นทุนการกู้ยืมที่อนุญาตให้รวมเป็นราคาทุนของสินทรัพยต้องเป็นต้นทุนการกู้ยืมที่เกิดขึ้นจริงระหว่างงวดของเงินกู้นั้นหักด้วยรายได้ที่เกิดจากการนําเงินกู้ดังกล่าวไปลงทุนเป็นการชั่วคราว

8. สําหรับเงินที่กู้มาเพื่อวัตถุประสงค์ทั่วไปและได้นํามาใช้จัดหาสินทรัพย์ที่เข้าเงื่อนไข จํานวน

ต้นทุนการกู้ยืมที่อนุญาตให้รวมเป็นราคาทุนของสินทรัพยต้องคํานวณโดยการคูณรายจ่ายของสินทรัพย์นั้นด้วย อัตราการตั้งขึ้นเป็นราคาทุนของสินทรัพย คือ อัตราถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของ

ต้นทุนการกู้ยืมในระหว่างงวดที่ไม่รวมต้นทุนการกู้ยืมของเงินที่กู้มาโดยเฉพาะจํานวนต้นทุนการกู้ยืมที่รวมเป็นราคาทุนของสินทรัพยในงวดนั้นต้องไม่เกินจํานวนต้นทุนการกู้ยืมทั้งสิ้นที่เกิดขึ้นในงวดเดียวกัน

การเริ่มต้นการรวมต้นทุนการกู้ยืมเป็นราคาทุนของสินทรัพย

9. ต้นทุนการกู้ยืมอาจรวมเป็นส่วนหนึ่งของราคาทุนของสินทรัพย์ที่เข้าเงื่อนไขเมื่อเข้าเกณฑ์ทุกข้อ

ดังต่อไปนี้

9.1 รายจ่ายเกี่ยวกับสินทรัพย์ได้เกิดขึ้น

9.2 ต้นทุนการกู้ยืมได้เกิดขึ้น

9.3 สินทรัพย์อยู่ระหว่างการดําเนินการที่จําเป็นในการเตรียมสินทรัพย์ให้อยู่ในสภาพพร้อมที่จะใช้ได้ตามประสงค์หรือพร้อมที่จะขาย

การหยุดพักการรวมต้นทุนการกู้ยืมเป็นราคาทุนของสินทรัพย

10. การรวมต้นทุนการกู้ยืมเป็นราคาทุนของสินทรัพยต้องหยุดพักในระหว่างที่การดําเนินการพัฒนาสินทรัพย์หยุดชะงักลงเป็นเวลาต่อเนื่อง

การสิ้นสุดการรวมต้นทุนการกู้ยืมเป็นราคาทุนของสินทรัพย

11. การรวมต้นทุนการกู้ยืมเป็นราคาทุนของสินทรัพยต้องสิ้นสุดลงเมื่อการดําเนินการส่วนใหญที่จําเป็นในการเตรียมสินทรัพยให้อยู่ในสภาพพร้อมที่จะใช้ได้ตามประสงคหรือพร้อมที่จะขายได้เสร็จสิ้นลง

12. สําหรับสินทรัพย์ที่สร้างเสร็จเป็นบางส่วนและสามารถใช้งานไดขณะที่สินทรัพย์ส่วนอื่นยังอยูในระหว่างการก่อสร้างให้หยุดรวมต้นทุนการกู้ยืมเป็นราคาทุนของสินทรัพยส่วนที่สร้างเสร็จ หากการดําเนินการส่วนใหญที่จําเป็นในการเตรียมสินทรัพยบางส่วนให้พร้อมที่จะใช้ไดตามประสงคหรือพร้อมที่จะขายของสินทรัพยส่วนนั้นเสร็จสิ้นลง

การเปิดเผยข้อมูล

13. งบการเงินต้องเปิดเผยข้อมูลทุกข้อดังต่อไปนี้

13.1 นโยบายการบัญชีที่ใช้สําหรับต้นทุนการกู้ยืม

13.2 จํานวนต้นทุนการกู้ยืมที่รวมเป็นราคาทุนของสินทรัพย์ในระหว่างงวด

13.3 อัตราการตั้งขึ้นเป็นราคาทุนของสินทรัพยที่ใช้คํานวณต้นทุนการกู้ยืมที่อนุญาตให้รวมเป็นราคาทุนของสินทรัพย

การปฏิบัติในช่วงเปลี่ยนแปลง

14. หากการปฏิบัติตามมาตรฐานการบัญชีฉบับนี้ทํ าให้กิจการต้องเปลี่ยนแปลงนโยบายบัญชี มาตรฐานการบัญชีฉบับนี้สนับสนุนให้กิจการปฏิบัติตามมาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ 39 (ปรับปรุง 2550) เรื่อง นโยบายบัญชีการเปลี่ยนแปลงประมาณการทางบัญชี และข้อผิดพลาด หรือกิจการอาจรวมต้นทุ นการกู้ยืมที่เกิดขึ้นภายหลังวันที่มาตรฐานการบัญชีฉบับนี้ให้ถือปฏิบัติเป็นราคาทุนของสินทรัพย

วันถือปฏิบัติ

15. มาตรฐานการบัญชีฉบับที่ 33 (ปรับปรุง 2550) นี้ให้ถือปฏิบัติกับงบการเงินสําหรับรอบ

ระยะเวลาบัญชีที่เริ่มในหรือหลังวันที่ 1 มกราคม 2551 เป็นต้นไป