ตามหลักการบัญชีแล้ว สินค้าคงเหลือ ควรตีใน ราคาทุน หรือมูลค่าสุทธิที่จะได้รับแล้วแต่ราคาใดจะต่ำกว่า (Net realizable value) ซึงหมายถึงราคาที่คาดว่าจะขายได้ตามปกติของกิจการหักด้วยต้นทุนส่วนเพิ่มที่จะผลิตให้เสร็จ (สำหรับสินค้าระหว่างทำ) และหักด้วยค่าใช้จ่ายอื่นที่จำเป็นเพื่อให้สินค้าขายได้
ส่วนราคาทุนจะคำนวณต้นทุนโดยใช้วิธีเข้าก่อน ออกก่อน หรือ วิธี ถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนัก หรือ อาจจะคำนวณตามวิธีเข้าหลังออก ก่อน หรือวิธีราคาเจาะจง ก็สามารถเลือกปฏิบัติได้

สำหรับส่วนประกอบของต้นทุน ก็มีลักษณะเช่นเดียวกับกิจการผลิตสินค้าทั่วๆไป คือ จะต้องประกอบด้วย ต้นทุนของวัตถุดิบ ค่าแรง และค่าใช้จ่ายในการผลิต

ถ้าเป็นกิจการผลิตเครื่องประดับ ถ้าหากผลิตตามคำสั่งของลูกค้า ไม่ค่อยจะซ้ำแบบ ที่เจอมาจะใช้การตีราคาทุนแบบวิธีราคาเจาะจง ซึ่งราคาทุน จะประกอบด้วยวัตถุดิบ คือ เนื้อทอง เนื้อเงิน หรือพลอย ซึ่งจะดูได้จากใบเบิกวัตถุดิบ ว่าใช้กี่กรัม กี่กะรัต ส่วนค่าแรง จะมีใบบันทึกค่าแรง หรือTime sheet หรือแล้วแต่จะเรียกชื่อว่าอย่างไรแล้วแต่กิจการ ซึ่งบันทึกเข้างานแต่ละ Job แต่ละชิ้น หรือแต่ละโมเดล หรือถ้าระบบดังกล่าวไม่มี ก็สามารถประมาณการ ค่าแรงลงไปแต่ละJob แต่ละชิ้น หรือแต่ละโมเดลได้  ส่วนค่าใช้จ่ายในการผลิต ต้องใช้โดยวิธีประมาณการจากงบประมาณการผลิตประจำปี ถ้าจะให้ง่าย อาจจะเทียบเป็น เปอร์เซ็นต์ ของค่าแรงก็ได้ หรือเทียบเป็นเปอร์เซ็นต์ของชั่วโมงแรงงานก็ได้

ในทางปฏิบัติแล้ว กิจการผลิตเครื่องประดับ ฝ่ายผลิตมักจะมี Costing sheet ของเครื่องประดับแต่ละชิ้น หรือแต่ละโมเดลอยู่แล้ว ว่ามีต้นทุนเท่าใด ประกอบด้วย วัตถุดิบ ค่าแรง และค่าใช้จ่ายในการผลิตอื่น เท่าใด เพื่อให้เซลล์ สามารถเสนอราคาต่อลูกค้าได้ ซึ่ง costing sheet ดังกล่าวสามารถนำมาประกอบเป็นแนวทางในการคำนวณหาต้นทุนของเราได้

ถ้าหากเป็นงานระหว่างทำ ก็สามารถคำนวณต้นทุนได้ โดย วัตถุดิบก็รวมจากใบเบิกของงานที่ยังไม่เสร็จ ค่าแรงและค่าใช้จ่ายในการผลิตอื่น หากไม่มี Time sheet ก็ประมาณตามความสำเร็จของงานได้ ว่าเสร็จไปแล้วประมาณกี่เปอร์เซ็นต์ของงานทั้งหมด ก็คิดต้นทุนตาม***ส่วนของงานที่เสร็จนั้น