ความผิดต่อส่วนตัว อันยอมความได้
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 35 ความผิดต่อส่วนตัวนั้น จะถอนฟ้อง หรือยอมความ ในเวลาใด ก่อนคดีถึงที่สุดก็ได้ แต่ถ้าจำเลยคัดค้าน ให้ศาลยกคำร้องของถอนฟ้องนั้นเสีย ในคดีความผิดอันยอมความได้เมื่อผู้เสียหายไม่ติดใจก็สามารถถอนคำร้องทุกข์ได้ทำให้คดีอาญาระงับตาม ป.วิอาญา มาตรา 39
มาตรา 39 สิทธินำคดีอาญามาฟ้องย่อมระงับไปดั่งต่อไปนี้
(1) โดยความตายของผู้กระทำผิด
(2) ในคดีความผิดต่อส่วนตัว เมื่อได้ถอนคำร้องทุกข์ถอนฟ้อง หรือยอมความกันโดยถูกต้องตามกฎหมาย
(3) เมื่อคดีเลิกกันตาม มาตรา 37
(4) เมื่อมีคำพิพากษาเสร็จเด็ดขาดในความผิดซึ่งได้ฟ้อง
(5) เมื่อมีกฎหมายออกใช้ภายหลังการกระทำผิดยกเลิกความผิด เช่นนั้น
(6) เมื่อคดีขาดอายุความ
(7) เมื่อมีกฎหมายยกเว้นโทษม.96 ความผิดต่อส่วนตัว ผู้เสียหายต้องแจ้งความร้องทุกข์เสียภายใน 3 เดือน นับแต่วันที่รู้เรื่องความผิด และรู้ตัวผู้กระทำความผิด(รู้ตัวผู้กระทำความผิดไม่จำต้องรู้ชื่อตัว ชื่อนามสกุล และบ้านเลขที่จริง เพียงแค่รู้รูปพรรณสัณฐานก็เพียงพอร้องทุกข์ได้แล้ว)
การแจ้งความร้องทุกข์ คือ การกล่าวโทษต่อพนักงานตำรวจ หรือ พนักงานฝ่ายปกครองว่า มีการกระทำความผิด โดยมีเจตนาต้องการให้ผู้กระทำความผิดได้ รับโทษตามกฎหมาย ความผิดลหุโทษ ไม่มีบทบัญญัติของกฎหมายระบุว่าเป็นความผิดอันยอมความได้ ดังนั้น แม้จะมีอัตราโทษที่เล็กน้อยก็ต้องถือว่าเป็นคดีความผิดอาญาต่อแผ่นดิน ที่รัฐจะต้องดำเนินคดีจนเสร็จสิ้นกระบวนวิธีพิจารณา จะตกลงประนีประนอมยอมความยุติคดีกลางคันไม่ได้นั่นเอง.

  

ความผิดอันยอมความได้ตามประมวลกฎหมายอาญา

  

1. ม. 272 เอาชื่อหรือยี่ห้อในทางการค้าของผู้อื่นมาใช้
2. ม. 276 วรรคแรก ข่มขืนกระทำชำเราธรรมดา
3. ม. 278 กระทำอนาจารธรรมดา (มิได้เกิดต่อหน้าธารกำนัล ไม่ได้รับอันตรายสาหัสหรือถึงแก่ความตาย   ไม่เป็นการกระทำแก่ผู้สืบสันดาน ศิษย์ซึ่งอยู่ในความดูแล หรือผู้อยู่ในความปกครอง)
4. ม. 284 พาหญิงไปเพื่อการอนาจาร
5. ม. 209 วรรคแรก ทำให้เสื่อมเสียเสรีภาพ
6. ม. 310 วรรคแรก หน่วงเหนี่ยวกักขังผู้อื่น
7. ม. 311 หน่วงเหนี่ยวกักขังผู้อื่นโดยประมาท
8. ม.322  เปิดเผยความลับในจดหมาย โทรเลข
9. ม.323  เปิดเผยความลับ ของผู้อื่นที่รู้มาโดยหน้าที่
10. ม. 324 เปิดเผยความลับในทางอุตสาหกรรมหรือวิทยาศาสตร์
11. ม. 326 หมิ่นประมาทคนเป็น
12. ม. 327 หมิ่นประมาทคนตาย
13. ม. 328 หมิ่นประมาทด้วยการโฆษณา
14. ม. 341 ฉ้อโกงธรรมดา
15. ม. 342 ฉ้อโกงประกอบด้วยเหตุพิเศษ
16. ม. 344 หลอกลวงคนให้ไปทำงาน
17. ม. 345 สั่งซื้ออาหารหรือเข้าอยู่ในโรงแรมโดยไม่มีเงิน
18. ม. 346 ชักจูงให้เด็กเบาปัญญาขายของโดยเสียเปรียบ
19. ม. 347 ฉ้อโกงในเรื่องประกันวินาศภัย
20. ม. 349 ฉ้อโกงเจ้าหนี้จำนำ
21. ม.350 ฉ้อโกงเจ้าหนี้ธรรมดา
22. ม. 352 ยักยอกทรัพย์ธรรมดา
23. ม. 353 ยักยอกทรัพย์ในฐานะเป็นผู้จัดการทรัพย์แทนเขา
24. ม. 354 ยักยอกทรัพย์ในฐานะเป็นผู้จัดการทรัพย์ตามคำสั่งศาล
25. ม. 355 ยักยอกทรัพย์เก็บตก
26. ม. 358 ทำให้เสียทรัพย์ตามธรรมดา
27. ม. 359 ทำให้เสียทรัพย์ชนิดพิเศษ
28. ม. 362 บุกรุกตามธรรมดา
29. ม. 363 บุกรุกโดยย้ายเครื่องหมายอสังหาริมทรัพย์
30. ม. 364 เข้าไปซ่อนตัวในอาคารของคนอื่น

 

 
ความผิดที่กฎหมายให้เป็นความผิดอันยอมความได้นอกเหนือจาก ลำดับ 1- 30 เมื่อผู้เสียหายและผู้ต้องหาเป็นญาติกันตาม ม. 71
1. ม. 334 ลักทรัพย์ธรรมดา
2. ม. 335 ลักทรัพย์ประกอบเหตุพิเศษ (เหตุฉกรรจ์)
3. ม. 336 วรรคแรก วิ่งราวทรัพย์ตามธรรมดา
4. ม. 357 รับของโจร
5. ม. 360 ทำให้ทรัพย์ที่มีไว้เพื่อสาธารณประโยชน์เสียหาย

 

  

นอกจากดังกล่าวข้างต้นแล้ว ยังมีความผิดอันยอมความได้ตาม 

 

พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๕๓๔

รวบรวมโดย นายจรัส อินทร์คง